Divan Şiirleri

Aşka kâbil dil mi yok şehr içre yâ dilber mı yok
Mest yok meclisde bilmem mey mi yok sâgar mı yok
Gonca-i dil açılıp hâtır nice şâd olmaya
Bâğda güller mi yok gülşende bülbüller mi yok
Görmeziz bir dil ki tûtî gibi güftâr eyleye
Söyledir mi yok cihânda bilmezin söyler mi yok
Sengden dil kem mi yâ seng-i siyâhı la’l eder
Afitâb-i feyz-bahşâ-yı bülend-ahter mi yok
Niçin ebkâr-i ma’ânî beslemez erbâb-i nazm
Yoksa Yahyâ gibi üstâd-i sühan-perver mi yok
                                                      Ş.Yahyâ

YAVUZ SULTAN SELİM ve ŞAH İSMAİL

O dönemlerde krallar,imparatorlar birbirlerine sürekli hediyeler gönderirlerdi . Yine bir gün ŞAH İSMAİL YAVUZ SULTAN SELİM'e içinde kadife ve ipek kumaşlar değerli taşlar ve mücevherler bulunan bir sandık gönderir . Sandık SELİM'in huzuruna çıkarılır, ve açılır ama sandığın içinden kötü kokular yayılmaya başlar ,saray halkı bu kadar değerli hediyelerin içinden neden böyle bir koku geliyor diye şaşırmaya başlar. bunun üzerine sandık tamamiyle boşaltılır ve içinde insan dışkısı olduğu fark edilir. SULTAN SELİM,de hemen içinde dönemin en meşhur kokulu istanbul lokumları değerli kumaşlar ve değerli taşlar bulunan bir sandık hazırlatır ve lokumların altına bir not bırakır, ŞAH İSMAİL sandığı açtırır. içinden güzel kokular gelmeye başlayınca bişiyler olduğunu farkeder lokumlarıdan önce vezirlerine tatdırır, birşey olmadığını görünce kendiside tadar fakat lokumların altından bir not çıkar, ŞAH İSMAİL notu eline alır. Kağıtta şu cümle yazılıdırHERKES YEDİĞİNDEN İKRAM EDER!!!

Baba bana muz alır mısın?

‘’Baba bana muz alır mısın?’’ dedi. Adam sessizce ‘’Söz kızım para kalırsa bu hafta alacağım sana’’ deyip ilerledi, ama tam arkasındaki beni farketmedi. Pazarcı abiye dedim ki "Bu adam ile çocuğuna iyi bak. Şimdi 2 kilo muz tart. Birazdan senin tezgahın önünden geçerse ve durup muz almazsa abi diye seslen. Sonra ona " Hani geçen hafta bozuk yok diye para üstü verememiştim ya. İstersen muz vereyim, helâlleşelim" diyeceksin. O baba çocuğun yanında rencide olmasın. Ama canı muz çekmiş, aklında kalmasın. Eğer böyle yaparsan hem sevaba girersin, hem de bereketlenirsin. Söz fazla fazla vereceğim, 10 kilo da ben alıp götüreceğim. Şimdi ben arka taraftan sizi seyredeceğim... Abi kızını diğer tarafa almış, geçiyor. Kızı muz tezgahını görmesin istiyor. Pazarcı abi tam da dediğimi yaptı. O küçük kız o poşeti babasına bırakmadı, kendisi taşıdı. Aslında babası anlamıştı. Pazarcı bir hayır yapmak için bu oyunu tasarlamıştır diye sanmıştı. Başı önde yürüdü gitti. Son bir defa dönüp sessizce gözleri ile teşekkür etti. Pazarcı abiye uzattım parayı almadı. Gözyaşlarını saklamak için arkasına bakmaktaydı. Birini mutlu etmek bu kadar kolaydı. Ama bütün mesele aynı zamanda da babayı utandırmamaktı. Çok şükür bu da kısmet oldu. İçimiz huzur ile doldu. Aslında 7,5 TL idi kilosu. Ama işte olmayınca olmuyordu. Ama en çok beni etkileyen bir tane yemek isteyen kızına ‘’Evde ye kızım, belki alamayan vardır; olur mu? ‘’ diyen baba oldu…